นิทานอีสป เรื่อง สุนัขจิ้งจอกกับอีกา
กาลครั้งหนึ่ง มีสุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่ง เห็นอีกาบินผ่านมา พร้อมกับ คาบชิ้นเนื้อชิ้นหนึ่งไว้ในปาก และอีกาตัวนั้นมันมาหยุดเกาะอยู่บนกิ่งไม้ เจ้าสุนัขจิ้งจอกที่ฉลาดแกมโกงจึงกล่าวว่า “ชิ้นเนื้อชิ้นนั้นต้องเป็นของข้า” และได้เดินไปที่ต้นไม้ต้นนั้น “สวัสดีคุณผู้หญิง” สุนัขจิ้งจอกมันร้องทัก “เจ้าช่างสวยอะไรเช่นนี้ วันนี้เจ้าช่างดูงดงามยิ่งนัก ขนของเจ้ามันช่างวาวและดวงตาของเจ้าช่างสุกใสเหลือเกิน ข้ายังไม่เคยพบใครขนสวยอย่างนี้มาก่อนเลย รูปร่างก็ระหง สวยสง่า น้ำเสียง หรือก็จะแสนไพเราะจับใจ ให้ข้าได้ฟังเพลงจากท่านสักเพลงหนึ่งเถิด เพื่อข้าจะได้ชื่นชมท่านในฐานะราชินีแห่งนกทั้งปวง” อีกาดีใจที่ได้ฟังคำพูดยกยอดังนั้น จึงกระโดดไปมาด้วยความตื่นเต้นบนกิ่งไม้ และต้องการพิสูจน์ตัวเองว่ามีเสียงไพเราะจริง หรือไม่ อีกาขยับหัวและเริ่มเปล่งเสียง กา กา อย่างตั้งใจ แต่ขณะที่มันอ้าปาก ชิ้นเนื้อก้อนนั้นก็ตกลงมา สุนัขจิ้งจอกตรงเข้าตะครุบและขย้ำกินทันทีด้วยความปลาบปลื้มกับ สมองอันชาญฉลาดของมัน “ให้มันได้อย่างนี้สิ” สุนัขจิ้งจอกพูด “ข้าต้องการเท่านี้แหละ” เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนกับชิ้นเนื้อของเจ้า ข้าอยากจะให้คำแนะนำเล็กๆ น้อยๆ คือ “อย่าหลงเชื่อพวกยกยอปอปั้น”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น