นิทานอีสป เรื่อง นกกระเรียนกับหมาป่า
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว .... มีหมาป่าอยู่ตัวหนึ่ง เที่ยวเดินหาอาหารกินตามรายทางเรื่อยละไปทั่ว จนกระทั่งวันหนึ่งเศษกระดูกก็ติดคอของมัน สร้างความปวดร้าวเป็นอย่างมาก มันเดินท่อมเที่ยวส่งเสียงร้องให้สัตว์อื่นมาช่วยเหลือ และแล้วในเวลาไม่นานนัก มันก็พบกับเจ้านกกระเรียนตัวหนึ่งเข้า นกกระเรียนเห็นหมาป่านอนดิ้นทุรนทุรายอย่างเจ็บปวดที่กลางป่า จึงเข้าเข้าไปถามไถ่อย่างเวทนาว่า
"เจ้าเป็นอะไรหรือ"
"ข้ากลืนชิ้นเนื้อเข้าไป กระดูกติดคอข้า ทำอย่างไรก็ไม่ออก"
หมาป่าบอกเเล้วก็ขอร้องให้นกกระเรียนช่วยเหลือตนด้วย เเล้วตน จะให้รางวัลอย่างงามเป็นการตอบเเทน
นกกระเรียนตัวนั้นก็ตรงเข้าช่วยเหลือทันที นกกระเรียนจึงยื่นคออันยาวเรียวของมันเข้าไปในปากหมาป่า เเละสามารถล้วงเอากระดูกออกมาได้สำเร็จ
เมื่อเศษกระดูกในคอของหมาป่าถูกนำออกมาแล้ว นกกระเรียนก็ร้องขอรางวัลตามสัญญาจากเจ้าหมาป่าทันที เมื่อนกกระเรียนทวงถามถึงรางวัล หมาป่าก็คำรามว่า
"ข้าไม่งับคอเจ้าขาดตายก็ดีเเล้ว ยังจะมาเอาอะไรจากข้าอีก เล่า"
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
"คนเลวมักไม่เห็นความดีของผู้อื่น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น