นิทานอีสป เรื่อง คนขี้เหนียวกับทองคำ

นิทานอีสป เรื่อง คนขี้เหนียวกับทองคำ

 

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วมีชายคนหนึ่งเป็นคนขี้เหนียว เขามักจะเอาสมบัติฝังดิน ไว้รอบๆ บ้าน

โดยไม่ยอมนำมาใช้จ่ายให้เกิดประโยชน์

ต่อมาเขากลัวว่าจะไม่ปลอดภัยถ้าฝังเงินทอง ไว้หลายๆเเห่ง เขาจึงขายสมบัติทั้งหมด

เเล้วซื้อทองคำเเท่งหนึ่ง มาฝังไว้ที่หลังบ้าน เเล้วหมั่นไปดูทองคำอยู่ทุกๆวัน

อยู่มาวันหนึ่งคนใช้ผู้หนึ่งสงสัยจึงเเอบตามไปดูที่หลังบ้าน 

ว่าเจ้าของบ้าน มาทำอะไรอยู่หลังบ้านในทุกๆวัน เเล้วก็ได้แอบขุดเอาทองเเท่งไปเสีย

เช้าวันต่อมาชายขี้เหนียว ก็เดินไปดูทองคำที่หลังบ้านอย่างเช่นทุกวัน

และกลับมาพบหลุมที่ว่างเปล่า ก็ร้องไห้เสียใจ 

และร้องห่มร้องไห้ไปบอกเพื่อนบ้านคนหนึ่ง

เพื่อนบ้านจึงเเนะนำประชดประชันว่า

"ท่านก็เอาก้อนอิฐใส่ในหลุมเเล้วคิดว่าเป็นทองคำสิ 

เพราะถึงอย่างไรท่านก็ไม่เอาเอามาใช้อยู่เเล้ว"

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า 

" ของมีค่า ถ้าไม่นำมาทำให้เกิดประโยชน์ก็ย่อมเป็นของไร้ค่า "