นิทานอีสป
เรื่อง ชาวนากับงูเห่า
พร้อมที่จะทำการเก็บเกี่ยว เช้าวันหนึ่งท่ามกลางอากาศที่หนาวเหน็บ ชาวนาและเพื่อนบ้าน
ได้พากันออกไปทำนาอย่างเช่นเคยทุกวัน ระหว่างทางได้พบงูเห่าตัวหนึ่ง นอนขดตัวแข็งใกล้ตาย
อยู่บนคันนา ด้วยความเหน็บหนาว และเพราะความหนาวมันไม่กระดุกกระดิกเรย
ชาวนาเฝ้ามองดูมันอยู่นานด้วยความรู้สึกสงสารอย่างจับใจ ด้วยความเป็นคนมีเมตตาใจดี
จึงก้มลงประคอง แล้วอุ้มมันไว้ในอ้อมแขนเพื่อให้มันหายหนาว
ในที่สุดเมื่อเจ้างูเห่าได้รับความอบอุ่นก็เริ่มมีกำลังมากขึ้น มันจึงฉกกัดเข้าที่แขนของชาวนา
ก่อนที่จะเลี้อยหนีไป ชาวนาผู้นั้นร้องขึ้นด้วยความเจ็บปวดและล้มลงสิ้นใจตายอยู่ตรงนั้นเอง
ก่อนตายชาวนาผู้นั้นได้ร้องรำพันออกมาว่า “ทำคุณแก่สัตว์ร้าย…มักจะให้โทษแก่เราอย่างนี้แหละหนอ”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น